این روزنامه در گفتگو با چند بهورز در روستا‌های محروم از وضعیت فرزندآوری در این روستا‌ها گزارشی تهیه کرده است که بخشی از آن در این گزارش آمده است.
در بخشی از این گزارش می‌خوانید:
به گزارش اعتماد، خانم «عین» بهورز یکی از روستا‌های «قلعه‌گنج» استان کرمان است. قلعه‌گنجی که در این دهه بابت شدت محرومیت به الگوی فقر کشور تبدیل شده. خانم عین، بهورز یکی از همین روستاهاست و می‌گوید: «۳ سال قبل مسوول شبکه من را صدا کرد و گفت از این به بعد فقط باید روش بارداری سالم آموزش بدهی. تمام اقلام پیشگیری از بارداری را هم آمدند و جمع کردند و بردند و گفتند پیشگیری بی‌پیشگیری و زن‌های این منطقه فقط باید بچه بزایند. بهشان گفتم این مردم آرد برای نان پختن ندارند، چطور بچه اضافه کنند؟ گفتند اگر به گوش‌مان برسد آموزش پیشگیری از بارداری داده‌ای، می‌فرستیمت مرز کرمان و سیستان و بلوچستان.»
آقای «میم» بهورز یکی از روستا‌های ایرانشهر در استان سیستان و بلوچستان است و می‌گوید اگرچه در این ۳ سال، هیچ بچه معلولی در منطقه به دنیا نیامده، ولی بیماری بومی این منطقه، تالاسمی است و تعداد بیماران تالاسمی هم خیلی زیاد است. شبکه بهداشت به آقای میم گفته که آموزش و پیشنهاد پیشگیری از بارداری ممنوع است. او می‌کوید: «به ما گفتند اگر پیشنهاد پیشگیری از بارداری بدهید جریمه‌تان می‌کنیم و توبیخ می‌شوید. به ما گفتند این خانواده‌ها فقط باید فرزند بیاورند. قبلا وسایل پیشگیری از بارداری، هم در خانه بهداشت و هم در داروخانه‌ها بود. در خانه بهداشت، پولی از مردم نمی‌گرفتند و رایگان بود.حالا همه وسایل را از خانه بهداشت و داروخانه‌ها جمع کرده‌اند. این منطقه، ۱۹۰۰ نفر جمعیت دارد و وضع معیشت مردم افتضاح است. مردم برای نان شب‌شان مشکل دارند. اغلب مادران به دلیل سوءتغذیه نمی‌توانند به بچه‌شان شیر بدهند، ولی اسم شیرخشک در این منطقه مثل اسم رمز است.»
