شرکت آئودی فراز و نشیب‌های زیادی را در راه شهرت پشت سر گذاشته است و به همین دلیل بد نیست نگاهی به عجیب ترین خودروهای آئودی بیندازیم.
fه نقل از گجت نیوز، شرکت آئودی یکی از بزرگترین و معروف ترین برندهای خودروسازی جهان است که تا به امروز محصولات خارق العاده‌ای راهی بازارهای جهانی کرده است. این شرکت صاحب نام در سال ۱۹۳۲ میلادی تأسیس شد با این حال اگر تاریخ آن را دقیق تر واکاوی کنیم به سال ۱۸۹۹ خواهیم رسید.
عجیب ترین خودروهای آئودی را بشناسید
آئودی حاصل گردهمایی و مشارکت چهار خودروساز با یکدیگر است و به همین خاطر لوگوی نمادین این کمپانی چهار حلقه را به یاد چهار شریک آن نشان می‌دهد. نام ابتدایی این شرکت خودروسازی اتو یونیون – Auto Union بود و طی دهه‌ها فعالیت بی‌وقفه‌ای که داشت، توانست خودروهای ممتاز و باکیفیتی تولید کند.
سرانجام در سال ۱۹۶۴ میلادی بود که آئودی به گروه خودروسازی فولکس واگن ملحق شد و امروزه به عنوان بخشی از این شرکت معتبر آلمانی مشغول تولید محصولات کم نظیر است. به هر روی گر چه آئودی خودروهای جذابی تا به حال راهی بازار کرده اما برخی از ماشین‌هایی که ساخته عجیب و غریب بوده‌اند که در ادامه به معرفی آنها خواهیم پرداخت.
از میان عجیب ترین محصولاتی که آئودی تاکنون تولید کرده می‌توان به یکی از ابرخودروهای پیشگام تاریخ مدرن، یک خودروی برقی شهری با برچسب قیمتی چهار رقمی و یک پیشرانه چوبی اشاره کرد. در ادامه هشت مورد از عجیب ترین خودروهای تولیدی، نمونه‌های اولیه و کانسپت‌های گذشته و حال آئودی را گردآوری کرده‌ایم که برای علاقه‌مندان معرفی خواهیم کرد:
۱. آئودی ای ۲ (Audi A۲)
آئودی A۲ شاید یکی از عجیب ترین سوپرمینی‌های عصر خود به حساب آید اما باید بدانید که دلیل محکمی پشت طراحی آن وجود داشت. شکل بلند و منحنی خودرو به منظور حداکثر انطباق آیرودینامیکی با ضریب درگ ۰.۲۸ طراحی شده است. وزن کم این خودرو با آنچه پیش تر گفتیم، A۲ را تبدیل به گزینه‌ای اقتصادی و مقرون به صرفه کرده است.
سوپرمینی فوق یکی از نخستین خودروهایی بود که با آلیاژ آلومینیوم ساخته شد و علت کاهش وزن آن همین است. متاسفانه این موضوع باعث شده تعمیر آن دشوار باشد. آئودی ای ۲ تنها در اروپا به فروش رسید و روی بازارهای دیگر را ندید.
این خودرو به خاطر شکل غیرمعمول و قیمت بالایی که داشت، آن طور که مورد انتظار آئودی بود به فروش نرسید و موفقیتی به دست نیاورد. نمونه‌های به جامانده از A۲ هم اکنون با چند هزار دلار آمریکا قابل خریداری هستند.
۲. آئودی آووس کواترو (Audi Avus Quattro)
مدت‌ها پیش از آنکه آئودی R۸ به نخستین ابرخودروی تولیدی این برند تبدیل شود، آووس کواترو در نمایشگاه خودروی توکیو ۱۹۹۱ به نمایش درآمد. بدنه این خودرو از آلومینیوم ساخته شده که به عنوان ایده‌ای بدیع و تازه در آن زمان به شمار می‌رفت که امروزه موضوع خاصی محسوب نمی‌شود.
آئودی کواترو مجهز به پیشرانه W۱۲ شده که می‌تواند حداکثر ۵۰۹ اسب بخار قدرت و ۲۱۱ مایل در ساعت سرعت داشته باشد. با این حال یک ایراد عمده در اعداد فوق به چشم می‌خورد: تمامی آنها کاملا دروغ بودند. موتوری که قرار بود نیروی محرکه آووس کواترو را تأمین کند، هنوز در حال توسعه بود و به همین خاطر نتوانست در افتتاحیه نمایشگاه بزرگ خودرو شرکت کند.
پیشرانه جایگزین آن که از پس کانسپت به خوبی دیده می‌شد یک ماکت چوبی بود و اعداد و ارقام عملکرد خودرو بر اساس آنچه آئودی فکر می‌کرد پیشرانه واقعی می‌تواند تولید کند، اعلام شد. متاسفانه آووس کواترو هیچ گاه تولید نشد اما موتور W۱۲ که قرار بود زیر کاپوت این خودرو تعبیه شود، در نهایت روی سدان A۸ سوار شد.
۳. کانسپت آئودی اوربان (Audi Urban Concept)
کانسپت اوربان ممکن است در نگاه اول یک خودروی نمایشی دیگر از برند آئودی به نظر برسد اما از یک نقطه نظر دیگر، به نظر می‌رسد که آئودی در تولید آن کاملا جدی بوده است. یک نوع آن با رنگ سفید روشن در نمایشگاه خودروی فرانکفورت ۲۰۱۱ به نمایش گذاشته شد و یک نمونه اولیه زرد کاربردی چند ماه بعد توسط یکی از مجله‌های معتبر خارجی برای آزمایش رانده شد.
مجله Car پس از بررسی این خودرو ادعا می‌کرد که آئودی قصد دارد یک سری تولید محدود از ۹۹۹ نمونه را با قیمت هر کدام ۹۹۹۹ یورو در سال ۲۰۱۳ عرضه کند. در آن زمان گزارش شده بود که این کانسپت یکی از خودروهای برقی آینده آئودی است اما از آنجایی که بازار به سمت شاسی بلندها و کراس اوورهای بزرگتر و پرسرعت حرکت کرده، این برند تصمیم گرفته قید تولید آن را بزند.
۴. آئودی A۸L اکستندد (Audi A۸L Extended)
شاید در نگاه اول این خودرو یک کار فتوشاپی به نظر برسد اما آئودی A۸L Extended در واقع یک ماشین تولیدشده است که برای یک مشتری ثروتمند اروپایی ساخته شده است. این خودرو از یک پیشرانه V۶ استفاده می‌کند تا ۳۱۰ اسب بخار قدرت و ۳۲۵ پوند فوت گشتاور تولید کند. این مشخصات پایه A۸L Extended است.
اگر چه در ابتدا قرار بود این خودرو یک محصول منحصر به فرد باشد اما بنابر گزارش‌ها آئودی چندین درخواست دیگر برای لیموزین A۸ پس از انتشار اخبار مربوط به این خودرو در سال ۲۰۱۶ دریافت کرد و مشخص نیست چه تعداد از این ماشین تولید گردیده است.
علاوه بر این مشخص نیست که چرا خریداران ثروتمندی که به دنبال لیموزین ۶ درب آئودی می‌گردند به جای انتخاب این برند، به سراغ بنتلی، همکار گروه فولکس واگن نمی‌روند. به هر حال این انتخاب آنها است و وقتی که پول داشته باشید می‌توانید قوانین معمول خودروسازی را هم تغییر دهید و آئودی را مجبور به تولید خودروی شش درب کنید.
۵. آئودی R۸ e-tron با رانندگی خودکار (Audi R۸ e-tron Piloted Driving)
یکی از مهمترین چیزهایی که با داشتن یک خودروی سوپراسپرت می‌توانید به آن دست یابید، هیجان رانندگی با آن است. حال فرقی نمی‌کند که رانندگی در مسیر صاف یا جاده‌های پر پیچ و خم باشد. حذف این مولفه کلیدی از هر هایپرکاری غیرعادی به نظر می‌رسد و این دقیقا همان کاری است که آئودی با مدل R۸ انجام داده است.
این ماشین ساخت آئودی به علت فناوری رانندگی خودکارش مورد توجه قرار گرفته و طوری ساخته شده که بتوان با مجموعه‌ای از سنسورها و اسکنرها و بدون دخالت رانندگی، حرکت کند. فناوری خودران در آن زمانی که این ماشین تولید شد حرکتی بسیار شگفت انگیز به شمار می‌رفت اما نصب چنین تکنولوژی روی یک آئودی R۸ عجیب به نظر می‌رسید.
فناوری خودران یا پایلوت می‌تواند جایگزین رفت و آمدهای یکنواخت و خسته کننده در شهرهای بزرگ شود و مسلما این حرکت جذابی است اما آئودی به عنوان یک خودروساز معروف محصولات بسیاری برای کاندیدای خودران شدن دارد. سدان پرچمدار A۸ یک نامزد عالی و جذاب برای چنین تکنولوژی بوده است چرا که بسیاری از مالکان این خودرو، راننده بودن را به رانندگی کردن ترجیح می‌دهند.
۶. آئودی رزمایر (Audi Rosemeyer)
شاید عجیب به نظر برسد اما بوگاتی ویرون می‌توانست یکی از خودروهای آئودی باشد؛ البته اگر اوضاع در مدل‌های نوپا کمی متفاوت بود. نخستین نمونه یا پروتوتایپ رزمایر در سال ۲۰۰۰ میلادی جد ویرون به شمار می‌رفت و همان پیشرانه W۱۶ را داشت. شکل این خودرو به نوبه خود از ماشین‌های مسابقه‌ای کلاسیک اتو یونیون در دهه ۱۹۳۰ میلادی الهام گرفته شده بود.
بسیاری از اصول اولیه طراحی این خودرو با بوگاتی ویرون مشترک است اما ۷۰۰ اسب بخار قدرت ارائه شده برای رزمایر تا حدی با قدرت ویرون متفاوت به نظر می‌رسد. حداکثر سرعتی که می‌توان با این ماشین راند، ۲۱۷ مایل در ساعت است. البته این اولین ابرخودروی آزمایشی با دی ان ی ویرون نبود و پیش تر بنتلی یک خودرو با نمونه اولیه W۱۶ رونمایی کرده بود.
به هر حال هم خودروی آئودی و هم نمونه اولیه بنتلی در حد ایده باقی ماندند و به تولید انبوه نرسیدند و مدیران شرکت خودروسازی فولکس واگن تصمیم گرفتند به جای آن هایپرکار آینده خودشان را بوگاتی نامگذاری کنند. بسیاری از المان‌های طراحی این خودرو در بوگاتی بود؛ برای مثال می‌توان به جلوپنجره کوچکتر اشاره کرد.
۷. آئودی A۱ Allstreet
روند تولید خودروهای سایز درشت همچنان وجود دارد و چیز جدیدی نیست اما آئودی A۱ Allstreet که پیش تر با عنوان Citycarver فروخته می شد، همه چیز را به سطوح جدیدی از حماقت برد. این هاچ بک سایز کوچک لاستیک‌های قوی و روکش پلاستیکی به قوس چرخ‌ها اضافه کرده و با دو گزینه پیشرانه در دسترس است مشخصات پایه آن یک موتور سه سیلندر است و می‌تواند حداکثر ۹۵ اسب بخار قدرت تولید کند. گزینه دوم پیشرانه یک چهار سیلندر توربوشارژ با حداکثر توان ۱۵۰ اسب بخاری است.
تولید این خودرو در سال ۲۰۲۲ و در برخی از بازارها به دلیل کمبود تقاضا متوقف شد اما هم اکنون در قاره اروپا به فروش می‌رسد. درک اینکه چرا آئودی با این خودرو شکست خورد سخت نیست. خودرویی با مشخصات یک ماشین شهری و قطعات الهام گرفته شده از یک خودروی آفرودی، مشتریان را تحت تأثیر قرار نداد. تا زمانی که این خودرو وجود دارد، عنوان عجیب ترین ماشین تولیدشده آئودی را در اختیار دارد.
۸. کانسپت آئودی شوتینگ بریک (Audi Shooting Brake Concept)
خودروهای سبک شوتینگ بریک ماشین‌هایی هستند که مخصوص شکار طراحی شده‌اند. کانسپت این خودرو نشان می‌داد که آئودی قصد دارد یک ماشین چهار نفره مناسب برای چهار بزرگسال در صندلی‌های عقب تولید کند. طراحی خودروی اسپرت شوتینگ بریک شبیه هیچ چیز دیگری در بازار آن زمان نبود و آئودی در نهایت تصمیم گرفت چنین محصولی را تولید نکند و در حد یک کانسپت باقی بماند.
آئودی می‌خواست یک موتور استاندارد ۳.۲ لیتری شش سیلندر برای این مدل به همراه سیستم چهار چرخ محرک که پیش تر در مدل کواترو به کار رفته بود در نظر بگیرد. کانسپت این شرکت کاملا کاربردی بود و حداکثر سرعتی که می‌توانست طی کند، ۱۵۶ مایل در ساعت بود. به هر حال این خودرو هیچ گاه به بازار راه نیافت تا میزان استقبال از آن را شاهد باشیم.
