سینما و تلویزیون

داستان ترسناک این مرد تنها را این روزها همه دانلود می‌کنند

برترین‌ها: اثری جنجالی اما بدیع، جایی که کارگردان جوان نشان می‌دهد هنوز زود است که بتوان یک سبک واحد را به او نسبت داد و برچسب‌ فیلمساز تمام مؤلف را به او چسباند؛ در جدیدترین فیلم آری استر چیزی برای خندیدن و ترسیدن وجود دارد، اما آیا می‌توان آن را یک فیلم کمدی ترسناک خطاب کرد؟! برای یافتن پاسخ و آشنایی بیشتر با بررسی و نقد فیلم Beau Is Afraid همراه ما باشید.

اثری جنجالی اما بدیع، جایی که کارگردان جوان نشان می‌دهد هنوز زود است که بتوان یک سبک واحد را به او نسبت داد و برچسب‌ فیلمساز تمام مؤلف را به او چسباند

فیلم بو ترسیده Beau Is Afraid 2023 در مورد مردی بسیار مضطرب اما خوش‌ظاهر به نام بو (با بازی واکین فینیکس) است که رابطه‌ خوبی با مادرش ندارد و هرگز پدر خود را به درستی نشناخته است. هنگامی که مادر بو می‌میرد، او به خانه بازمی‌گردد اما به زودی با حوادث عجیب و ماورایی روبرو شده و…

این فیلم که با عنوان بلوار ناامیدی نیز شناخته می‌شود، یک فیلم معمایی به کارگردانی آری آستر است که توسط سه کمپانی‌ معروف تولید و منتشر شد؛ فیلمنامه این فیلم را نیز آری آستر به رشته تحریر درآورده و هنرمندانی همچون واکین فینیکس، پارکر پوزی، ایمی رایان، ریچارد کایند، کیلی راجرز، ناتان لین و غیره در آن به ایفای نقش پرداخته‌اند. این فیلم که با بودجه 60 میلیون دلاری ساخته شده و تصویر 10 ساله شخصیت اصلی داستان را در دوره‌های مختلف زندگی او دنبال می‌کند.

در ابتدا این پرسش را مطرح کردیم که آیا «بو ترسیده» به عنوان سومین فیلم بلند آری آستر، فیلمی ترسناک است یا کمدی؟! بهترین پاسخی که می‌توانم بدهم «بله و نه» است. وقتی فیلمی را به عنوان یک «کمدی ترسناک» توصیف می‌کنید، معمولاً به چیزی مانند «شان می‌میرد» یا «کلبه‌ای در جنگل» فکر می‌کنید. اما این فیلم واقعاً با هیچ یک از این قالب‌ها سازگار نیست. شوخی‌های کافی در فیلم برای توصیف آن به عنوان کمدی وجود دارد، اما آنقدر آزاردهنده است که ترسناک محسوب می‌شود، و آن لحظات ترسناک چنان پوچ است که گاهی کمدی بودن را نیز به سخره می‌گیرد و نشان دهنده سه ساعت بدون وقفه استرس، روان رنجوری و آسیب‌های خانوادگی و موروثی است که با عناصر طنز تحقیرآمیز و سورئالیسم خود حواس مخاطب را پرت می‌کند.

طرح داستان «بو می‌ترسد» را نیز می‌توان به عنوان مجموعه‌ای از قصه‌های اپیزودیک توصیف کرد که همگی ناشی از سفر بو واسرمن برای شرکت در مراسم تشییع جنازه مادر زورگویش مونا است. مونا یک تاجر موفق است که شرکتش مجموعه‌ای از محصولات خاص تولید می‌کند. در مقابل، بو در آپارتمانی هولناک زندگی می‌کند که به سختی می‌تواند در آن کاری انجام دهد، اما می‌ترسد که آن مکان را ترک کند.

صحنه اولی که شخصیت بو در آن برای اولین‌بار از آپارتمان خود خارج می‌شود، مصداق کاریکاتور طنزی از هر اضطراب در مورد زندگی شهری است: تفنگ‌های زیاد در خیابان برای ترساندن لیبرال‌ها، بیلبوردهای سوسیالیستی برای ترساندن محافظه کاران، کمبود فضای شخصی برای درونگراها، و قاتلان سریالی برهنه که برای ترساندن همه به اطراف می‌دوند.

این اولین پرده در معرفی شخصیت اصلی، مؤثرترین سکانس و لحظه خوب کار است. اما هر چیزی که پس از آن صورت می‌پذیرد معنی و مفهوم قابل درکی ندارد؛ و این همان چیزی است که آری استر می‌خواهد، اگرچه احتمالاً این چیزی نیست که بیشتر تماشاگران سینما به دنبال آن باشند. اما با در نظر گرفتن احساس ترس به عنوان نیروی محرکه داستان، باید قبول کرد وقتی ترس به محور چرخش جهان تبدیل می‌شود، در همان زمان به هنجار زندگی نیز بدل می‌شود و آری استر همین نخ را تا پایان دنبال می‌کند.

در سه ساعت فیلم، بو در موقعیت‌های متفاوتی قرار می‌گیرد که به خوبی می‌توانند گلچینی از فیلم‌های ترسناک کوتاه بسازند. این اپیزودهای روایی حتی در تونالیته، افکار جاسازی شده و تکنیک‌های کارگردانی متفاوت هستند؛ که این خود به تنهایی یکی از نکات قابل ستایش در امر کارگردانی کار است. به نظر می‌رسد استر به سینمای چارلی کافمن نگاه می‌کند و سعی می‌کند موقعیت‌های سورئال و عجیبی را روی صحنه ببرد که در سینمای آن فیلمساز نیویورکی پژواک می‌یابد.

اما جایی که کافمن در بی‌معنایی به دنبال خلق یک شیرینی است، استر در عوض حس تناسب را از دست می‌دهد، و بنابراین با زیاده روی افسارگسیخته، موقعیت‌هایی را اضافه می‌کند، بدون اینکه به طور ارگانیک با داستان اثر پیش برود؛ و این یعنی هذیان گویی رنگی و گاهی بی شکل و از سوی دیگر، در لحظاتی طراحی و مهندسی صدا باعث ناراحتی مخاطب می‌شود. این یعنی گاهی صدا جلوه‌های بصری را تقویت می‌کند و در برخی دیگر، آن‌ها را کاملاً متضاد می‌کند. به طور کلی یک ریتم عمداً ناهموار در همه چیز وجود دارد که مخاطب را از سمت روح و روان به هم می‌ریزد و به طور کلی برداشت کلی از فیلمسازی آری آستر این است که او یک کارگردان بالقوه فوق‌العاده است که هنوز فیلمی عالی یا حتی خیلی خوب نساخته است.

شما چطور؟ آیا فیلم بو ترسیده را دیده‌اید و قصد دانلود دارید؟ در بخش پایین و در قسمت نظرات به ما بگویید

دستبند نقره پاندورا
نمایش متن با لینک
دکمه بازگشت به بالا